Erino
Erinus alpinus
Plantaginaceae Scrophulariaceae
Noms en français : Érine des Alpes, Mandeline des Alpes.
Descripcioun :L'erino èi pas uno planto di mai coumuno au nostre e se rescontro subretout dins li roucas e esboudèu dóu levant de la Prouvènço preaupenco. Pamens pòu mounta fin qu'à 2200 m. Es uno poulido planto basso di flour roso o un pau vióuleto, que fai de gazoun au sòu emé de cambo sarrado pourtant de pichòti fueio dentado.
Usanço :D'ùni varieta se chabisson pèr li jardin, coume gazoun flouri o planto de roucaio.
Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Erinus
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 5 à 8 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1000 à 2200 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet
Liò : Roucas
- Esboudèu
- Pelouso roucaiouso
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Mediterrano-Mountagnouso-Ouèst
Ref. sc. : Erinus alpinus L., 1753
Barbulo-ounglo-d'aucèu
Barbula unguiculata
Pottiaceae
Nom en français : Barbule ubiquiste.
Descripcioun :Aquelo mousso coumuno au nostre trachis sus lou sòu e sus lis endré ounte i'a un pau de terro. I'agrado li liò dubert e lou lume. Fai facilamen d'espouroufite à la primo. Se recounèis subretout à sa fueio acabado pèr uno pouncho emé de bord recurva. Lou boursèu èi d'un verd un pau sourno alor que la couifo se trovo èstre longo, la sedo èi roujo. Dedins li dènt dóu peristome soun peréu longo e espiralado.
Usanço :Es proche d'àutri meno dóu meme gènre, coume Streblotrichum (Barbula) convoluta pu pichoto qu'a ges de longo pouncho e peréu li fueio soun plano. Se pòu engana tambèn emé d'àutri Potiaceae.
Port : Acroucarpo
Taio : 0,5 à 2,5 cm
Fueio : 1 à 2,5 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Barbula
Famiho : Pottiaceae
Ordre : Pottiales
Coulour de la flour :
Petalo : 1 à 1,5 cm
Ø (o loungour) flour : Espiralado, fino
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Sòu
- Bord de camin
- Muraio emé terro
- Champ
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Oulartico
e Mieterrano
Ref. sc. : Barbula unguiculata Hedw., 1801